Τρίτη, Απριλίου 15, 2008

Mαύρα Mεσάνυχτα

Καλύτερο bitch fight ever στην ελληνική τηλεόραση: τραγουδιάρα-νυχτόβια Σιλβί (Παναγιώτα Βλαντή) εναντίον κατίνας-νεόπλουτης νοικοκυράς Λένας (Μπέσυ Μάλφα).

Ζω για το επόμενο χαστούκι!!

ΥΓ. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω καλύτερο φωτό.... Και εννοείται πως τα bitch fights, είναι ένα μόνο από τα ενδιαφέροντα στοιχεία της σειράς. Αν το χειριστούν καλά μπορεί να γίνει και ένα ελληνικό Sopranos (τηρουμένων των αναλογιών κλπ κλπ).

Σάββατο, Απριλίου 05, 2008

Παλιά Συνάδελφος/ Νέα Συνάδελφος

Πόσο ωραία είναι στη δουλειά τώρα που έχω μια νέα συνάδελφο. Ένας λευκός καμβάς στον οποίο μπορώ να ζωγραφίσω. Θα της τα δείξω όλα εγώ εγώ και θα δείξω και στους άλλους στο γραφείο πόσο καλή είμαι με τους νέους. Πόσο μόνο εγώ τα ξέρω όλα στην εντέλεια. Γιατί είμαι η παλιότερη. Αλλά κυρίως γιατί δεν ξεχνάω ποτέ τίποτα. Νιώθω να με κατακλύζει μια υπερηφάνια όταν όλοι μου λένε ότι είμαι η μνήμη της Εταιρίας. Έχω και χιούμορ, μπορώ αστειεύομαι με το γεγονός ότι είμαι τόσο σχολαστική. Πάντα θέλω κι άλλες αρμοδιότητες, ακόμα και αν αυτές είναι άσχετες με το αντικείμενο μου. Γιατί δεν είναι σωστό να λες όχι. Γιατί όλοι συνάδελφοι είμαστε, στο κάτω κάτω. Αλλά, ας επιστρέψουμε στο αγαπημένο μου θέμα, τη νέα μου συνάδελφο.

Θα την πάρω κάτω από τη φτερούγα μου, θα της δείξω ποίος είναι ο σωστός τρόπος να κάνουμε τα πράγματα. Εγώ πάντα λέω: καλύτερα περισσότερα, παρά λιγότερα. Δηλαδή όσο περισσότερα έγγραφα, περισσότερες σφραγίδες και όσο περισσότερες υπογραφές γίνεται. Να είσαι καλυμμένος. Εγώ δεν είμαι φυγόπονη και τσαπατσούλα σα μερικούς μερικούς. Ελπίζω ότι υπό την καθοδήγησή μου η μικρή δε θα γίνει ποτέ έτσι. Βέβαια με έχει πάντα δίπλα της να τη διορθώνω ή ακόμα και να αναλαμβάνω της δικές της υποθέσεις όταν βλέπω ότι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει.

Θα της υποδείξω και ποιους πρέπει να αντιπαθούμε στη δουλειά. Όχι ευθέως, αλλά σιγά-σιγά, με μικρά αόριστα σχολιάκια. Θα καταλάβει αυτή. Εμείς εδώ κάνουμε τη δουλειά μας όσο πιο σεμνά και ταπεινά γίνεται. Και εγώ διαφωνώ με κάποια πράγματα, αλλά δεν είναι σωστό να φέρνεις αντιρρήσεις στους ανωτέρους σου, όπως κάνουν κάποιοι που το παίζουν έξυπνοι εδώ μέσα.

Πιστεύω πως η νέα θα γίνει "δικό μας παιδί" και θα κάνει τα πράγματα όπως "εμείς". Ήδη με συμπαθεί πολύ. Πήρα το θάρρος να τη φωνάζω "μωρό μου" τώρα τελευταία, μια έκφραση που δε χρησιμοποιούσα ποτέ πριν, αλλά την έχω ακούσει να φωνάζει έτσι τις φίλες της στο τηλέφωνο, και εγώ θέλω τόσο πολύ να είμαι φίλη της. Σφυρηλατούμε το δεσμό μας αργά αλλά σταθερά, τις προάλλες μάλιστα μιλάγαμε γαλλικά στο γραφείο, και δεν καταλάβαινε κανείς τι λέγαμε. Έτσι για πλάκα το κάναμε, αλλά νομίζω ότι φάνηκε πως εμείς οι δύό μοιραζόμαστε κάτι ξεχωριστό. Τώρα, με τη νέα στο γραφείο, μπορώ να είμαι και αποτελεσματική και σκανδαλιάρα, κάτι που ονειρευόμουν από τότε που ήμουν μαθήτρια στο σχολείο.