O διακόπτης

Ο διακόπτης φυσικά είναι αυτός που διακόπτει και στη συγκεκριμένη περίπτωση, όταν μιλάς!*. Εχω ξαναγράψει για διακόπτες, αυτούς που σε διακόπτουν για να διορθώσουν γραμματικά ή συντακτικά σου λάθη όταν μιλάς μια ξένη γλώσσα (ή ακόμα και τη μητρική σου, αυτοί είναι ακόμα πιο σπαστικοί όπως είχαμε πει).

Υπάρχει όμως και μια άλλη κατηγορία διακοπτών, οι οποίοι δεν σε διακόπτουν γιατί θέλουν να σχολιάσουν ή να διορθώσουν κάτι που είπες αλλά πολύ απλά επειδή... έτσι θέλουν. Συνήθως αυτοί οι διακόπτες δεν λένε κάτι έχει σχέση με τη συζήτηση που (νόμιζες ότι) είχατε. Σε σταματάνε στη μέση της πρότασης για να πουνε κάτι σαν: "Α, κοίτα αυτό το ωραίο κτήριο!", "λοιπόν χθες με πήρε τηλέφωνο η Μαρίνα και.." ή "τι λες θα πάμε για μπάνιο αυρίο;" ή "είδες την τελευτία ταινία του Γούντι Άλλεν;" ή "ωχ, αύριο το πρωί έχω μια συνάντηση και βαριέμαι" ή "πάντα ήθελα να πάρω σπίτι σε αυτή τη γειτονιά!" ή "πόσοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής λες να προφυλακιστούν τελικά;" ή "να μην ξεχάσω να πάρω φαμπουλόζο πριν πάω σπίτι" ή "νιψον ανομηματα μη μοναν οψιν"ή "E=MC2" ή "我覺得只有我自己的代表", κλπ κλπ. Τονίζω, αυτές οι παρατηρήσεις δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με αυτό που έλεγες εσύ πριν. Αυτός ο διακόπτης είναι ίσως πιο καλοπροαίρετος από τον άλλον που σου διοθρώνει τα λάθη, γιατί δεν θέλει  να σου κάνει ούτε τον έξυπνο ούτε τον δάσκαλο, αλλά δεν ξέρω αν τελικά είναι και λιγότερο ενοχλητικός. Δεδομένο ότι όταν του μιλάς το βλέμμα του χάνεται σε διάφορες αδιευκρίνιστες κατευθύνσεις -οι παρατηρήσεις που κάνει όταν σε διακόπτει έχουν σχέση με  κάτι από τον περιβάλλον χώρο που τράβηξε την προσοχή του, ενώ εσύ μίλαγες και δεν σου έδινε καμία σημασία- θα μπορούσαμε να πουμε ότι υπάγεται στην συμπαθή συνομοταξία των αφηρημένων. Δεν το κάνουν επίτηδες, απλά ξεχνιούνται. Χάνονται γιατί ρεμβάζουν. Ισως αυτή τη στιγμή  τετραγωνίζουν τον κύκλο. Ή τριχοτομούν την γωνία.

Θα διαφωνήσω όμως Και εγώ είμαι αφηρημένη. Εχω χάσει άπειρα τρένα, λεωφορεια, αεροπλάνα, έχω ξεχάσει κινητά, πορτοφόλια και τσάντες σε διάφορα σημεία της Αθήνας και άλλων πόλεων, έφτασα σχεδόν 20 για να προσέξω ότι η Πατησίων γραφόταν 28η Οκτωβρίου στις πινακίδες (και είχα μεγαλώσει εκέί), έχω τα γενέθλια των γονιών μου, του αδελφού μου και των ανηψιών μου σε υπενθύμιση στο κινητό μου γιατί μου είναι αδύνατον να μάθω πότε είναι, κλπ κλπ. Όμως ποτέ δεν αδιαφόρησα ΤΟΣΟ πολύ γι' αυτόν που μου μιλούσε ώστε να αρχίσω να σκέφτομαι παντελώς άσχετα πράγματα και σαν να μην έφτανε αυτό, να τον τον διακόψω κιόλας..

Κοιτάξτε, ξέρω τι θα πείτε: Κοπελιά, μήπως μιλάς πολύ; Μήπως είσαι λίγο βαρετή στην τελική;
Και θα σας πω: Δεν ξέρω! Μάλλον θα σας πω όχι, γιατί εννοείται πως κανένας δεν πιστεύει ότι μιλάει υπερβολικά πολυ ή ότι λέει βαρετά πράγματα. Και λιγότερο από όλους εγώ! Θα σας πω όμως και κάτι άλλο: οι διακόπτες δεν διακόπτουν μόνο εμένα: τους έχω μελετήσει και διακόπτουν όλον τον κόσμο! Γιατί εννοείται ότι κανένας δεν είναι πιο σημαντικός από αυτους. Ποιά σκέψη, φόβος ή αγωνία που διατυπώνει ο συνομιλητής τους μπορεί να είναι πιο σημαντική από το ότι θέλουν να πάνε στην Κόστα Ρίκα;  'Η από το ότι τους αρέσει ο Μπραμς; Πέπει να είσαι ιδιαίτερα εγωκεντρικό άτομο για να διακόπτεις τον άλλο για να πεις μια τυχαία σκέψη που πέρασε από το μυαλό σου.

Για να δουμε και την άλλη πλευρά, και εγώ είχα μια φίλη που μίλαγε πάρα πολυ και πραγματικά μερικές φορές, ειδικά στο τηλέφωνο, συνειδητοποιούσα ότι είχα χάσει επεισόδια από αυτά που μου έλεγε, γιατί ειχα αρχίσει να σκέφτομαι δικά μου. Αλλά ποτέ, ποτέ δεν την διέκοψα ενώ μίλαγε για να πω κάτι άσχετο. Θέλω να πω, δεν νομίζω ότι οι διακόπτες διακόπτουν επειδή βαριούνται ή ξεχνιούνται.  Νομίζω ότι διακόπτουν γιατί απλούστατα δεν ενδιαφέρονται για κάποιον περισσότερο από ότι για τον ευατό τους.

Πολύ σκληρό;  Δεν θεωρώ ότι οι διακόπτες είναι κακοί άνθρωποι, θεωρώ όμως ότι πρόκειται, όπως είπα παραπάνω, για ιδιαίτερα εγωκεντρικά άτομα. Εχοντας πει αυτό, όλοι είμαστε εγωιστές με τον τρόπο μας. Αλλά αυτός ο τρόπος είναι ιδιαίτερα ενοχλητικός και επίσης, όπως έχω πει και για αυτούς που σε διορθώνουν: η διακοπή της ροής του λόγου σου είναι μια μορφή λογοκρισίας. Και είναι εκτός των κανόνων του παιχνιδιού του διαλόγου.  Μια φίλη μου, κατ' επάγγλεμα διακόπτης, μάλιστα έχει την συνήθεια, αφού με διακόπτει για να πει το πρώτο τυχαίο πράγμα που πέρασε εκείνο το δευτερόλεπτο από το μυαλό της, να λέει αμέσως μετά: "Ωχ, συγγνώμη σε διέκοψα, συνέχισε!". Εσύ μπορεί να είσαι διακόπτης, αλλά εγω δεν είμαι ρομπότ να λειτουργώ με τις εντολές σου και να ξαναπιάνω το νήμα της σκέψης μου από εκεί που το έκοψες. Τη νιοστή φορά που μου είπε την παραπάνω ατάκα της απάντησα: "Ναι, με διέκοψες. Το κάνεις συχνά αυτό". Δεν νομίζω ότι το πρόσεξε.


*"Είστε διακόπτης, λογοδιακοπτρία, εχερσιφρόνη..." από τον θρυλικό διάλογο Ζουράρι vs. Κακαουνάκη του Μητσικώστα...