Διάβασα πρόσφατα σε ένα blog (δε θυμάμαι που, αν κάποιος το έχει δει και θυμηθεί κάτι να μου το πει να βάλω το link) ένα αστείο σχόλιο που έλεγε κάτι τέτοιο: «οι μητέρες πολλών bloggers είναι μεγάλες και δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν το internet, με αποτέλεσμα πολλούς bloggers να μην τους ξέρει ούτε η μάνα τους».
Πετυχημένο το σχόλιο, αλλά πέραν της πλάκας άρχισα να σκέφτομαι κατά πόσο οι bloggers θα ήθελαν πραγματικά να τους ξέρει η μάνα τους.
Mπορώ να πω ότι η μητέρα μου ξέρει να πλοηγηθεί στο internet. Καταβάλαμε βέβαια αρκετή προσπάθεια, χρειάστηκε να θέσω ιδιαίτερα αυστηρούς και άκαμπτους κανόνες (αυτό το κουμπί να μην το πατάς ποτέ, μόνο έτσι θα πηγαίνεις εκεί, ό,τι σε ρωτάει ο υπολογιστής να απαντάς όχι) και τέλος χρειάστηκε να εμπλακώ και σε ετυμολογική διαμάχη: η μητέρα μου δεν μπορούσε να αποδεχτεί το γεγονός ότι λέμε «λογαριασμός email», αφού λογαριασμό έχουμε μόνο στην τράπεζα ή στον μπακάλη και «Τι εννοείς θα έχω έναν λογαριασμό με τα γράμματά μου; Είναι λάθος λέξη ο λογαριασμός. Όχι, θέλω να μου το εξηγήσεις». Τελικά το θέμα λύθηκε με τη γνωστή μέθοδο «έτσι-το-λένε-και-δεν-ξέρω-γιατί-και-ετσι-θα το-λες-και-εσυ-αφησε-με-ήσυχη-ΕΠΙΤΕΛΟΥΟΥΟΥΟΥΣ». Πάντως τα καταφέραμε και πιστεύω ότι αν της το ζητούσα, η μητέρα μου θα έμπαινε στο blog μου. Αλλά δε θα ήθελα να της το πω -ειδικά μετά από αυτό το post…!
Νομίζω ότι πολλά blogs είναι ένα πεδίο απόλυτα προσωπικής έκφρασης και αν ήξερες ότι το έβλεπε η μητέρα σου δε θα μπορούσες να είσαι τόσο ελεύθερος σε αυτά που γράφεις. Πολλοί δε θέλουν να το πουν καν σε φίλους τους ότι έχουν blog και εγώ σίγουρα δε θα ήθελα να πω σε κάποιον από τη δουλειά μου. Δε νομίζω ότι είναι κρυψίνοια ή φόβος της κριτικής. Απλώς διατηρείς τη δυνατότητα να μην αυτολογοκρίνεσαι όταν θες να πεις κάτι πολύ δικό σου.
Βέβαια αν είσαι ζωγράφος (τηρούνται οι αναλογίες, δεν είναι ανάγκη να το γράψω- ή μάλλον είναι), κάποια μέρα οι γονείς σου θα δουν τους πίνακές σου. Αλλά όχι και να τους καλέσεις στο ατελιέ την ώρα που ζωγραφίζεις. Το blog έχει το στοιχείο του έργου εν εξελίξει, δεν είναι ποτέ τελειωμένο, ίσως γι’αυτό δεν θα ήθελες ποτέ να το δείξεις στους γονείς σου.
5 σχόλια:
Poli wraio kai swstotato to post sou! I mama, thea, den to sizitw! "O logariasmos den einai i swsti leksi!" Thea!
Υπαρχουν γενικως πραγματα που τα κραταμε για τον εαυτο μας. Παντως οτι διαπρατει κανεις στη μυστικη καμαρα θα αναγκαστει μια μερα να το διαλαλησει απο τη στεγη του σπιτιου του (λεει ο οσκαρ γουαιλντ- κατι ξερει αυτος)
@gogo: ευχαριστώ gogo:)
@fight_back: ο όσκαρ όντως κάτι ξέρει, αλλά ας ελπίσουμε ότι οι εποχές που αναγκαζόσουν να αποκαλύψεις την προσωπική σου ζωή έχουν περάσει ανεπιστρεπτί...
Γράψτε με κι εμένα σε αυτούς που ο περίγυρος τους δεν έχει ιδέα ότι έχουν blog ή οτι σπαταλάνε χρόνο για να συντάσουν προτάσεις.
@lex: Αααα, από αυτούς είσαι πουλάκι μου. Για αυτό μας αλλάζεις εικόνα κάθε τρις και λίγο, για να μη σε εντοπίσει ο περίγυρος; Με 'γειά, θα μας λείψει όμως ο Μίστερ Τ.
Δημοσίευση σχολίου