Σάββατο, Ιανουαρίου 19, 2008

Pictures of me

Το να βλέπεις φωτογραφίες του εαυτού σου είναι σχεδόν τόσο σοκαριστικό, όσο να βλέπεις φωτογραφίες του Ζαχόπουλου ή τέλος πάντων οτιδήποτε από το ogrsih.

Το σοκαριστικό είναι πόσο η εικόνα που έχεις για τον ευατό σου απέχει από την εικόνα της φωτογραφίας. Η άποψη μου για τη φωτογραφία ήταν ανέκαθεν ότι κάποιοι άνθρωποι βγαίνουν πιο άσχημοι απ' ότι είναι στην πραγματικότητα, κάποιοι πιο όμορφοι (γνωστό και ως 'φωτογένεια' ) και κάποιοι όπως είναι πάνω-κάτω.

Όποια εκδοχή και να δεχτώ όμως, χαμένη βγαίνω. Δηλαδή εντάξει, όντως σε μερικούς δεν πάει η φωτογραφία, αλλά πόσο πιο άσχημος βγαίνεις; Δεν μπορεί να απέχει και τόσο πολύ από την αλήθεια η εικόνα. Και μια εικόνα εντάξει. Αλλά καμιά 50αριά; Ο φίλος μου στις τελευταίες μας διακοπές είχε πάθει μια ψύχωση με το κινητό και με έβγαζε συνέχεια φωτογραφίες. Μου έλεγε μάλιστα γεμάτος περηφάνια: "Κοίτα τι ωραία είσαι εδώ!" . Κοίταζα εγώ τη φωτογραφία και πάθαινα σοκ: "Σβήστη τώρα και μη με ξαναβγάλεις ποτέ φωτογραφία..ΠΟΤΕ ακούουους.... ΠΟΤΕΕΕΕΕΕΕ!!!!" Αλλά φευ, αυτός συνέχισε να φωτογραφίζει.

Μετά από αυτά τα session φωτογράφησης καταρρακώθηκε η εικόνα που είχα για τον ευατό μου. Πάντα πίστευα μπορεί να μην είμαι όμορφη, αλλά είμαι χαριτωμένη, γλυκιά, συμπαθητική, πως το λένε. Δεν ήξερα ότι μπορώ να φαίνομαι τόσο ατσούμπαλη και άχαρη, με τεράστια μάγουλα, με τη μύτη του Γκόντζο, με κατάμαυρους κύκλους κάτω από τα μάτια, με τα μαλλιά μονίμως ανάκατα... Ψέματα μου έλεγε δηλαδή η μαμά μου τόσα χρόνια ότι είμαι πανέμορφη και τρισχαριτωμένη;;; Γι' αυτό λοιπόν με φτύνανε πάντα οι ωραίοι γκόμενοι, όχι επειδή τους τρόμαζε η κοφτερή εξυπνάδα μου;; 'Οταν δηλαδή σου λένε ότι "έχεις τύπο" σημαίνει ουσιαστικά "είσαι μέτρια αλλά ας πω κάτι καλό";

Ο μόνος τελικά που είχε τολμήσει να μου πει την αλήθεια ήταν ο πατέρας μου, ο οποίος όταν τον ρώτησα γύρω στα 14 αν είμαι ωραία, κόντεψε να πνιγεί ο άνθρωπος (τρώγαμε κιόλας) και ύστερα από κάποια ανησυχητικά δευτερόλεπτα σιωπής μου έβγαλε μετά ένα λόγο σχετικά με την ομορφιά που δεν είναι το παν γιατί χάνεται με τα χρόνια, ενώ το πνεύμα αντίθετα οξύνεται όσο μεγαλώνεις, κλπ κλπ και εγώ το μόνο που σκεφτόμουν είναι 'Χριστέ μου ο μπαμπάς μου δεν έχει καθόλου καλό γούστο'.

3 σχόλια:

Gogo είπε...

Αχχ όπως πάντα θεά ρε παιδί μου! Τα λες όλα τέλειαααααα! Και μένα αυτή η μαύρη εντύπωση με τρώει, λέω, όσο και να με αδικούν αυτές οι παλιοφωτογραφίες δεν μπορεί να είμαι πολύ καλύτερη... Και ο άλλος να λέει είσαι γλυκούλα! Ε μάλλον τελικά είσαι γλυκούλα, γιατί είναι η γλύκα μέσα σου, όπως θα εννοούσε και ο μπαμπάς!

blu note είπε...

You're beautiful, you're beautiful, it's true ;)
Άλλωστε, η ομορφιά είναι υπερεκτιμημένη, από μόνη της δε λέει τίποτα, χρειάζεται στιλ και προσωπικότητα για να αναδειχτεί, και εσύ τα έχεις (και τα 3!) σε μεγάλο βαθμό.
Τις φωτογραφίες πάντως τις μισώ!

switchblade_sister είπε...

@gogo: μ'έφτιαξες γωγω!! κοκκινίζω:)

@blu: moi, στιλ; από μια ιέρεια του στιλ αυτό είναι μεγάλο κοπλιμέν!