Make you up

Παρατήρησα ότι τώρα τελευταία το makeup είναι της μόδας. Και δεν μιλάμε για το κλασσικό βάψιμο τύπου μάσκαρα-ρουζ-λιπ γκλος αλλά για εξτραβαγκάντζες με πράσινες σκιές στο μέτωπο, βλεφαρίδες-νυχτερίδα, μπλέ ρουζ στα μάγουλα, πράσινο λιπ γκλος στο πηγούνι, χρυσόσκονη στον λαιμό και γενικώς ένα βάψιμο που θυμίζει περισσότερο κλόουν, ντραγκ κουίν, αναγεννησιακό πίνακα, θέατρο καμπούκι, κινέζικη όπερα, πατρινό καρναβάλι, πείτε το όπως θέλετε.

Ευτυχώς δε, βλέπω ότι το κάνουν και κοπελίτσες πιά. Γιατί όπως θα δείτε παρακάτω, οι πιο παράτολμοι του extreme makeup ήταν πάντα οι άντρες. Κάτι σαν τους σεφ: οι γυναίκες το κάνουν κάθε μέρα, αλλά οι άντρες μεγαλουργούν. Όλα αυτά βέβαια στην ανδροκρατική κοινωνία του παρελθόντος, που ήθελε την κοπελίτσα να βάφεται καθως πρέπει μανταμίτσα για να είναι ομορφούλα και βρει γαμβρό, ένω τώρα βάφεται σαν την μεθυσμένη ξαδέλφη της Divine σε αποκριάτικο πάρτι για να δείξει ότι είναι εναλλάκτικ. Και αυτό είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Πιο δημιουργικό.

Ποιοί όμως ήταν οι πρώτοι διδάξαντες; Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα αγόρια με makeup, και γνωρίζω ότι με ρίμελ έχουν εμφανιστεί διάφοροι ήδη από τη δεκαετία του εξήντα, όπως ο Mick Jagger (κυρίως στο Performance) και ο Marc Bolan, αλλά αυτοί έκαναν ελαφριά χρήση της μπογιάς και του πινέλου. Εδώ μιλάμε για afficionados του makeup, για ανρθώπους που έκαναν το makeup τέχνη, κεντρικό κομμάτι της σκηνικής τους παρουσίας και της καλλιτεχνικής τους περσόνας. Δηλαδή μιλάμε για τον Bowie... Δεν είναι πανέμορφος;

Διορώθστε με αν κάνω λάθος, αλλά πιστεύω ότι κανείς τραγουδιστής μετά τον Bowie δε δούλεψε τόσο επιτυχημένα το makeup -και τα κουστούμια, και τις περσόνες και την όλη δραματικότητα/θεατρικότητα του πράγματος.

Επάξιος ακόλουθος -στον τομέα του makeup- μέχρι τώρα, μόνο ο Adam Ant, τον οποίον όσοι πέρασαν ροκ εφηβεία στην Ελλάδα τέλη '80 έχουν μάθει να περιφρονούν (πολύ pop και gay) αλλά η αλήθεια είναι ότι πέρα από πολύ όμορφος, εφευρετικός στο ψιμμύθιο και τα ενδύματα (ήταν ο πρώτος που λάνσαρε τον συνδυασμό δανδή/πειρατή -βλ. Jack Sparrow) έχει βγάλει και καναδυό καλούς δίσκους. Ω, ναι.

Είναι τρομέρο πόσο σύγχρονη φαίνεται αυτή η φωτογραφία. Και πόσο τον έχουν αντιγράψει οι Empire of the Sun.

Και φυσικά, η γυναίκα που έχει γίνει icon για όλες τις rock/alternative/indie τραγουδίστριες όσον αφορά βάψιμο, ντύσιμο, στυλ και ερμηνεία. Θεά η Siouxie, η πρώτη που δεν βγήκε να τραγουδήσει σαν κοριτσάκι ή σαν γκόμενα , αλλά 'σαν πολεμιστής'.

Λείπει ο Μάης από τη Σαρακοστή; Λείπει ο Robert Smith από ποστ για το μακιγιάζ; Δε θεωρώ ότι έκανε και κάτι σπουδαίο σε αυτόν τον τομέα, απλά φόραγε πολύ μολύβι. Και έξασε και το μαλλί. Και έβαζε το κραγιόν έξω από τη γραμμή των χειλιών. Όπως και να έχει, με αυτές τις τρεις απλες κινήσεις έφτιαξε ένα αθάνατο look, που έχει επηράσει και επηρεάζει ακόμα πολύ κόσμο.

Honorable mention στον Nick Rhodes των Duran Duran o οποίος δεν έκανε κάτι ιδιαίτερα πρωτοπόρο, βαφόταν απλά ακριβώς όπως όλες οι γυναίκες στα 80's.

Και τώρα ας μεταφερθούμε στην Αμερική. Ξέρω ότι κάποιοι σκεφτήκατε ήδη κάποιους βαψομανείς που δεν έχουν αναφερθεί μέχρι τώρα. Είχα αισθητικό δίλημμα αν έπρεπε να τους αναφέρω, γιατι αν πάρω αυτό τον δρόμο (του μέταλ, τον αγύριστο) θα πρέπει να μιλήσω για κάθε καραγκιόζη που βάζει αλεύρι 100 στο πρόσωπο και krayola no.0 στο μάτι για να τρομάξει τον κόσμο. Η θεωρία μου είναι ότι οι Αμερικάνοι δεν καταλαβαίνουν το makeup στους άντρες. Η μάλλον τον συνδυασμό makeup/κιθάρες/άντρες. Συνήθως παρουσιάζεται ως κάτι απλά τρομακτικό/αλλόκοτο και πολύ σπάνια ως σέξι (εγώ το βρίσκω πολύ σέξι). Μάλλον δεν αισθάνονται άνετα με τη γυναικεία τους πλευρά; Ή με τις πιο περίπλοκες ερμηνείες/αποχρώσες των πραγματών; Ή με το παιγνίδι;

Τελοσπάντων (αναστεναγμός) αρχίζω με μια συμπάθεια μου, τον Alice Cooper. O Alice έχει βγάλει ωραία τραγούδια τη δεκατία του 70, αγοράστε ένα best (προτείνω το Mascara and Monsters) και σλιζ-ροκάρετε (ή σοκ-ροκάρετε αν προτιμάτε) χωρίς ενοχές. Μιας και το είπα, πάω να βάλω στο Muscle of Love να παίζει...

Πιστέψτε με, προσπάθησα πάρα μα πάρα πολύ να βρω μια μη-σιχαμένη φωτογραφία των Κiss. Και ναι, αυτή ήταν η λιγότερη σιχαμένη που βρήκα. Δε ξέρω τι να πω, έχω διαβάσει ότι έχουν πατεντάρει το μακιγιάζ τους και ο Billy Corgan τους αναφέρει ως μεγάλη επιρροή.

Άλλος ασχημάντρας ο Μarylin. Και εδώ καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια για να βρεθεί μια αξιοπρεπής φωτογραφία. Αγάπη μου, άκου να σου πω κάτι: ο Bowie ήταν αστεράνθρωπος από έναν μακρινό πλανήτη και η μια κόρη του ενός ματιού του ήταν μεγαλύτερη από την άλλη εκ γεννετής, εσύ είσαι ένα σπασικλάκι από το Οχάιο που πρέπει να βάλει φακό επαφής για να κάνει το ένα μάτι να φαίνεται αλλιώτικό από το άλλο. So sad. Παίρνεις πόντους για την προσπάθεια πάντως.

Και τέλος, η νέα γενιά.... Χωρίς σειρά προτίμησης, οι Empire of the Sun, η Lady Gaga και η Bat for Lashes. Δεν ξέρω τι θέλουν να μας πουν τα παιδιά αυτά. Το makeup είναι απλά ένα gimmick για να πουλήσουν δίσκους ή το εννοούν; Πιο πολύ απ'όλους με πείθει η Lady Gaga, γιατί έχει δουλέψει σε καμπαρέ και γιατί πρέπει να είναι πραγματικά θεόμουρλη.

Υστερόγραφο/Honorable Mention 2 : Τα σακάκια του Brandon Flowers. Δεν είναι μακιγιάζ, το ξέρω, αλλά είναι αρκετά θεατρικό. Go Brandon. Είσαι σε καλό δρόμο, αλλά μην περιμένεις να γεράσεις για να αρχίζεις να βάφεσαι. Δεν γίνεται να φοράς τέτοια σακκάκια χωρίς makeup, είναι σαν να αφήνεις μισοτελειωμένη τη δουλειά.