Τώρα τελευταία έχω ένα πρόβλημα με το κέρασμα. 'Εχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που κερνάνε συνέχεια -δε μιλάω για άντρες, μάλιστα δύο από τους τέσσερις ανθρώπους που έχω στο μυαλό μου είναι γυναίκες... Δηλαδή θα βγείτε και θα σπέυσουν να πληρώσουν. Πάντα υπάρχει κάποιος λόγος: έχουν τα γενέθλιά τους, έχουν καιρό να σε δούνε, έχεις έρθει στη γειτονιά τους (!), πρώτη φορά βγαίνετε, τελευταία φορά βγαίνετε, έχουν κάτι ευχάριστο να γιορτάσουν, είναι λυπημένοι και θέλουν να το ρίξουν έξω, ξέρουν ότι έχεις οικονομικές δυσκολίες και θέλουν να σε βοηθήσουν, τους είχες εξυπηρετήσει σε κάτι πρόσφατα, παντρεύτηκε η κουμπάρα τους, κοκ.
Ποιό είναι το πρόβλημά τους; Πιστεύω ότι είναι τρομερά πατερναλιστικό και πατροναριστικό να σε κερνάνε χωρίς λόγο. Θέλουν να σου δείξουν ότι έχουν λεφτά; Οτι είναι large; Ότι αυτοί 'δεν είναι γύφτοι'; Θέλουν να δείξουν ότι έχουν κάποια επιφάνεια; Γιατί δηλαδή πρέπει να σου πετάνε μονίμως τα λεφτά τους στη μούρη; Σίγουρα πάντως θέλουν να επιβεβαιώσουν ένα είδος ανωτερότητας (οικονομικής, συναισθηματικής, ηθικής) σε σχέση με τους άλλους, αλλά κυρίως με εσένα που κερνάνε. Αυτή επιβολή βασίζεται στη βεβαιότητά τους ότι δε θα κάνεις μεγάλη φασαρία να μην σε κεράσουν. Δηλαδή θα επιμείνεις ότι δεν θέλεις, αλλά γελοιότητες τύπου σου χώνω λεφτά στην τσέπη δε θα κάνεις μάλλον. Οπότε ουσιαστικά σου επιβάλλουν το δικό τους, τo ευγενικό, γαλαντόμο, υποκριτικό κέρασμα τους.
Εκεί που τρελαινεται ο κεραστής είναι αν του έχει προσφέρεις εσύ κάτι πριν. Δηλαδή του έχεις κάνει ένα δώρο, ή τον έχεις βοηθήσει σε κάτι, ή (ακόμα-ακόμα) τον έχεις κεράσει γιατί γίορταζες. Εκεί θα πάθει ντελίριο μέχρι να υπεραναπληρώσει, μη και βγεις εσύ από πάνω, πρέπει πάση θυσία να ισοσκελίσει τον λογαριασμό. Θα περνάτε από μαγαζιά στο δρόμο και αν τυχόν δεις κάτι που σου αρέσει στη βιτρίνα είναι ικανός να μπουκάρει μέσα να στο αγοράσει. Πρόσεξε, μπορεί να σε παγιδεύσει -under false pretenses- να μπείτε σε κάποιο μαγαζί και καλά για να ψωνίσει αυτός. Για πότε θα σου φορτώσει οτιδήποτε έχεις τολμήσει να κοιτάξεις για πάνω από δύο δευτερόλεπτα και θα τρέξει στο ταμείο να τα πληρώσει, ούτε που θα καταλάβεις.
Τελικά αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να δέχονται, γι'αυτό και προσφέρουν τόσο άγαρμπα.
4 σχόλια:
Υπάρχει βέβαια και το ακριβώς αντίθετο...να είναι μια ολόκληρη παρέα πάνω από μία χούφτα κέρματα και να γίνεται ολόκληρο νταβαντούρι για το δεκάλεπτο που κάποιος δεν πήρε από τα ρέστα...εξίσου εκνευριστικό και αηδιαστικό...το οποίο και καλά πηγάζει από το αίσθημα δικαίου(;). Τώρα τελευταία γίνεται όλο και πιο συχνά. Ίσως φταίει η οικονομική κρίση. Από την άλλη όμως ούτε στα φοιτητιτικά χρόνια -που βγαίναμε με πενταροδεκάρες- δεν συνέβαινε αυτό.
Αυτό που περιγράφεις και αυτό που περιγράφω μπορεί να είναι ακραίες καταστάσεις...οπότε λίγη χαλαρότητα δεν βλάπτει.
Dolly
Γνωρίζω και περίπτωση καθ'έξιν "κεραστή", χωρίς υστεροβουλία. Ή μάλλον για την ακρίβεια, χωρίς πατερναλιστική νοοτροπία...
Έχω ακούσει και για περίπτωση ψυχοπαθολογικού κεραστή, που προσπαθεί να σβήσει τις ψυχωτικές του εκρήξεις αγένειας με κεράσματα και γλύκες.
Βέβαια, η θλιβερότερη περίπτωση είναι ο εραστής κεραστής. Κερνάει ποτά, κοσμήματα, αυτοκίνητα... Οτιδήποτε χρειάζεται για να κατακτήσει το στόχο του.
@dolly: μήπως ήσουν στην παρέα μου;;!
@mantz: o εραστής κεραστής που περιγράφεις είναι κλασική περίπτωση. δυστυχώς υπάρχουν και γυναίκες που απαιτούν αυτού του τύπου το κερασμα... ερωμένες / κεραζόμενες.
Μήπως φταίει τελικά η παγκοσμιοποίηση; Τα μεταλλαγμένα; Το Τσέρνομπιλ;...Μάλλον έχουμε γίνει όλοι ίδιοι...
Dolly
Δημοσίευση σχολίου