Parole parole parole

Έχει πλάκα πόσο διαφορετικά χρησιμοποιούνται παρόμοιες λέξεις σε κάθε χώρα. Ειδικά οι Ισπανοί χρησιμοποιούν πάρα πολλές ελληνικές λέξεις στην καθημερινότητά τους. Δεν είμαι ο Portokalos, αλλά έχω διαβάσει ότι στα ισπανικά, οι περισσότερες ξένες λέξεις που χρησιμοποιούνται προέρχονται από τα ελληνικά, και όχι από τα αραβικά, όπως νομίζουν αρκετοί Ισπανοί. Πιστεύω ότι βοηθάει και η ομοιότητα στην προφορά, δηλαδή που αλλού θα ακούγατε τις λέξεις féretro και omilía; Αλλά η πλάκα είναι επίσης με λατινογενείς λέξεις που έχουμε δανειστεί εμείς, και φυσικά με τις διάφορες προσφωνήσεις.

Για να ξεκινήσω από τις προσφωνήσεις, εδώ υπάρχει μεγάλη ποικιλία. Στην Ελλάδα τι λέμε: ψηλέ, φίλε, μεγάλε, ... αυτά νομίζω. Εδώ λένε chavál, brujo, tío, hombre, hermano, varón, niño, pequeño, guapo κ.α. Αυτό που μου αρέσει πολύ, είναι ότι χρησιμοποιούνται οι αντίστοιχες εκφράσεις και για τις γυναίκες. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, αλλά εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε συντροφικές / φιλικές προσφωνήσεις για τις γυναίκες... Μόνο γκομενικές. Δηλαδή δεν λέμε μεγάλη, ψηλή, φίλη... εδώ το λένε, και οι άντρες στις γυναίκες και οι γυναίκες μεταξύ τους. Εγώ το πιο συντροφικό που θυμαμαι να φωνάζω τις φίλες μου ήταν "μαλάκα" σε διακοπές στις Κυκλάδες όταν ήμουν είκοσι. Από αυτά που με φωνάζουν στην Ισπανία, το tía ειδικά με τρελαίνει, δεν ξέρω γιατί, είναι αρκετά μάγκικο, συνήθως μου το λένε πωλήτριες στα μαγαζιά, μου αρέσει πόλύ. Μάλλον με κάνει να νιώθω πολύ νέα και μέσα στα πράγματα. Και το guapa φυσικά μου αρέσει, φυσικά, σε ποιόν δε θα άρεσε. Θυμίζει λίγο το 'love' που λένε οι Βρετανοί, αλλά πιό ωραίο.

Όσο για παρόμοιες λεξεις, λατινικής ή ελληνικής προέλευσης... Οι σερβιέτες λέγονται compresas, και οι χαρτοπετσέτες servietas. Sábanas είναι τα σεντόνια... μπρρ... Όταν νοίκιαζα σπίτι, είχα μια μακρά συζήτηση με τους ιδιοκτήτες σχετικά με τα σεντόνια. Αυτοί έλεγαν, δεν σου έχουμε αφήσει σάμπανας, γιατί ξέρουμε, ότι ο καθένας θέλει να έχει τα δικά του σάμπανας και όχι ξένα σάμπανας, εσύ έχεις φέρει τα δικά σου σάμπανας;