Other Switchblades no.1: Switchblade Symphony

Δεν τις ήξερα καθόλου. Τις ανακάλυψα τελείως τυχαία, από κάποιον φίλο που είχε ανεβάσει το βίντεο στο facebook. Νομίζω είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που μου έχει συμβεί ποτέ στο facebook, και ένας από τους λόγους που τελικά δεν
έσβησα τον λογαριασμό μου. Συνεχίστε να ανεβάζετε βίντεο παιδιά.
Λίγο disturbing, αλλά καλο τραγούδι το Clown. Ωραίος ο ρυθμός στο συνθεσάιζερ. Αν ήμουν goth, θα ήταν ύμνος -φαντάζομαι.



Κι άλλο ένα για να φτιάξουμε ατμόσφαιρα...



Σύμφωνα με τη Wikipedia, "the band's name refers to the result of cutting up elements of classical music to mix them with harder sounds".

Παραξενιές των Ισπανών

Μερικές είναι καλές, μερικές κακές, κάποιες άλλες απλα...διαφορετικές!

• Οι εγκυκλοπαίδιες στο μετρό: Δεν μπορείτε να φανταστείτε το μέγεθος των βιβλίων που διαβάζουν οι Ισπανοί στο μετρό. Όρθιοι, με το ένα χέρι ελεύθερο, με τρομερό στριμωξίδι, στο ένα πόδι, χωρις κανένα χέρι ελεύθερο, το 50% περίπου τον επιβατών του μετρό μόλις μπει στο βαγόνι θα ανοίξει την τσάντα του Σπορτ Μπίλι και θα βγάλει μια γκουμούτσα, πάχους μεταξύ του Μαγικού Βουνού, του Δεκαήμερου του Βοκακίου και του Οδυσσέα, και θα αρχίσουν ατάραχοι να διαβάζουν, σαν να μην τρέχει τίποτα. Κάποιοι διαβάζουν και περπατώντας στο μετρό. Εμένα το θέμα μου είναι πως κουβαλάνε όλο αυτό το βάρος στις τσάντες τους.. χάθηκαν οι εφημερίδες, τα σταυρόλεξα, τα βίπερ νόρα, κάτι πιο φυσιολογικό τελοσπάντων; Υποσημείωση: ο Stieg Larsson κάνει θραύση, και πιστεύω ένας λόγος είναι ακριβώς ότι τα βιβλία του είναι τεράστια.

• Οι ουρές... το είχα διαβάσει σε έναν οδηγό, αλλά δεν το είχα πιστέψει... Οι Ισπανοί λατρεύουν τις ουρές. Αν δηλαδή υπάρχουν δύο ταμεία, στο ένα δεν περιμένει κανένας και στο άλλο υπάρχει μια ουρά δύο φορές γύρω από το τετράγωνο, εκεί θα πάνε να στηθούνε. Η πιο καταπληκτική ουρά που έχω δει είναι για το Prado Σαββατοκύριακο στις ώρες που είναι δωρεάν, πιστεύω πρέπει να μπει στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες. Στην κυριολεξία πιάνει πέντε-έξι τετράγωνα, και μιλάμε για μεγάλα τετράγωνα. Η πιο κουφή, είναι αυτή που κάνουν στη στάση των λεωφορείων...ναι, σχηματίζουν ουρά περιμένοντας το λεωφορείο. Εγώ δεν το είχα καταλάβει, και την πρώτη φορά που έφυγα από τη "θέση" μου για να δω μια βιτρίνα, όταν γύρισα, η κυρία πού ήταν πίσω μου και είχε προχωρήσει μου είπε "perdon" και μου ξανάδωσε τη θέση μου. Αυτό πιστεύω δεν θα έπαιζε ποτέ στην Ελλάδα, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά όταν το λεωφορείο αργεί μισή ώρα και έχουν μαζευτεί 500 άτομα στην στάση, είναι λίγο δύσκολο να κάνεις ουρά. Πάντως πρέπει να επισημανθεί αυτό, οι Βρετανοί δεν πιάνουν μπάζα στο queuing μπροστά στους Ισπανούς.

• Οι χαιρετούρες. Hola, hola και πάλι hola οπουδήποτε και να δεις τον οποιονδήποτε, και μετά hasta luego, επίσης οποτεδήποτε φεύγεις από οπουδήποτε. Και αυτό περιλαμβάνει το ταξί, το ασανσέρ σε μια εταιρία, την καφετέρια, το μπαρ, το μαγαζί με ρούχα που μπήκες να ρίξεις μια ματιά και έφυγες σε πέντε λεπτά, τον τύπο που μοιράζει φυλλάδια, τον άστεγο της γειτονιάς σου, τον ταμία σε οποιοδήποτε μαγαζί, τους φύλακες σε ένα κτίριο που επισκέπτεσαι, την κοπέλα με την οποία περιμένετε μαζί στις τουαλέτες ενός μπαρ κλπ κλπ. Ευγενικό είναι, δε λέω, αλλά το hasta luego (κάτι σαν 'τα λεμε αργότερα΄) τι το θέλουν; Αφού δεν προκειται να τους ξαναδείς, ειδικά τους ταξιτζήδες δηλαδή. Στην Βαρκελώνη επίσης χαιρετάνε σαν τρελοί, αλλά όταν φεύγουν λένε adios, που μου κάνει κάπως πιο νορμάλ.

• Τα σταυρωτά φιλιά στο μάγουλα. Νομίζαμε ότι εμείς οι Ελληνες φιλιόμαστε, αλλά όχι αγαπητοί. Εμείς φιλιόμαστε όταν βλέπουμε κάποιο φίλο μας, εδώ φιλιούνται όλοι με όλους. Δεν θα το εξηγήσω παραπάνω, να σας πω απλά ότι κεραιάς που ήρθε μια μέρα να μου φτιάξει την τηλεόραση με φίλησε όταν μπήκε μέσα. Εντάξει, είχε έρθει συστημένος από ένα κοινό φίλο, αλλά και πάλι....

• Σου δίνουν την απόδειξη στο χέρι. Εντάξει, μιλάμε για τρομερή λεπτομέρια, αλλά μου έχει κάνει εντύπωση. Στην Ελλάδα στη βάζουν στη σακούλα, εδώ θα σου βάλουν τα πράγματα στη σακούλα, θα σου δώσουν τα ρέστα και μετά την απόδειξη, χέρι με χέρι. Γενικώς έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν αρκετές διαφορές από χώρα σε χώρα στο πως γίνονται οι συνάλλαγες, παράδειγμα σε μερικές χώρες ποτέ δεν σου δίνουν λεφτά στο χέρι, στα αφήνουν πάντα στον πάγκο ή στο σχετικό "πιατάκι".

• Τραγούδια όπως αυτό εδώ: Mi novio es un zombie...από την Alaska, μεγάλη σταρ στην Ισπανία. Θεά. Τι να μας πει η Lady Gaga...

To πιο αστείο spanglish που έχω ακούσει -so far

Si tú cambias te cerebro, dímelo.

Μετάφραση στα ελληνικά: Αν αλλάξεις εγκέφαλο, πέστο μου.

Τι ήθελε να πει ο Άγγλος-υποθέτω: If you change you mind, let me know.

youtube killed the (...) star

Υποσχέθηκα ότι θα έγραφα ένα κανονικό ποστ, αντί να βάζω τραγούδια από το youtube, και το κανονικό μου ποστ θα είναι για το youtube.

Πιστεύω ότι το youtube θα είναι η επόμενη επανάσταση στο πως ακούμε μουσική. Ισως θα είναι και μεγαλύτερη επανάσταση από το mp3 downloading/sharing. Δεν ξέρω πως θα γίνει και τι θα σημάνει ακριβώς αυτό: το γεγονός είναι ότι αυτή τη στιγμή, το youtube είναι το πιο μεγάλο και προσβάσιμο jukebox του κόσμου. Ο κόσμος δεν χρησιμοποιεί το youtube μόνο για να βλέπει βίντεο, αλλά και για να ακούει τραγούδια, απόδειξη το ότι πολλά τραγούδια είναι ανεβασμένα χωρίς να υπάρχει καν βίντεο, ή με αυτοσχέδιο βίντεο. Εξάλλου είναι πολύ πιο απλό και γρήγορο, όταν θες να ακούσεις κάτι, απο το να το ψάξεις στο ίντερνετ και να το κατεβάσεις, ή ακόμα-ακόμα και να το ψάξεις στον δικό σου υπολογιστή να το βρείς, να μπεις στο youtube και να δακτυλογραφήσεις το όνομα του τραγουδιού. Επιπλεόν, και δεν ξέρω αν αυτό ειναι δική μου μόνο ιδιαιτερότητα (λόγω γενιάς MTV) καινούρια/άγνωστα τραγούδια ακούγονται πιο εύκολα όταν τα συνοδεύει και εικόνα. Να μην αναφέρω και τα άπειρα live ή τις τηλεοπτικές εμφανίσεις μουσικών που υπάρχουν στο youtube.

Κανείς δεν ξέρει τι θα φέρει το μέλλον καθώς η εικόνα και ο ήχος στο youtube θα βελτιώνονται, οι ταχύτητες θα αυξάνονται και ο κόσμος θα ανεβάζει όλο και περισσότερα τραγούδια. Ισως να μη γίνει ποτέ ο πρωταρχικός τρόπος να ακούμε μουσική, αλλά σίγουρα θα γίνει η κατεξοχήν πύλη για την πρώτη επαφή με όλα τα μουσικά πράγματα.

Σε πολλά μέρη που παίζεται μουσική ημι-ανεπίσημα (στο γραφείο, σε μικρά μπαρ, φαγάδικα κλπ) ο αυτοσχέδιος dj παίζει πλέον μουσική όχι από αρχείο που έχει στον υπολογιστή, αλλά κατευθείαν από το youtube. Τέλος, η πρώτη κίνηση των περισσότερων από εμάς, όταν μαθαίνουμε για ένα νέο συγκρότημα, είναι να μπούμε στο youtube και να ψάξουμε κάποιο βίντεο. Αντε, ίσως αφού έχουμε ρίξει και μια ματιά στο allmusic.com.