Τετάρτη, Ιουνίου 30, 2010

sorry seems to be

...the hardest word, έτσι λέει η λαϊκή σοφία -και ο Elton Johnn. Εγώ αν μπορούσα να προσθέσω κάτι, θα έλεγα ότι "βοήθεια" είναι η πιο δύσκολη λέξη. Και να την πεις, και να την καταλάβουν οι άλλοι. Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, ακόμα και οι φίλοι σου, απλώς δεν θέλουν να ξέρουν. Και είναι κατανοητό. Αλλά δεν παύει να είναι σκληρό.

Οι αμερικάνικες ταινίες είναι γεμάτες με ιστορίες για ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια, και όλοι γύρω τους είναι πρόθυμοι να τους τη δώσουν, αλλά αυτοί το αρνούνται. Σας προκαλώ να κάνετε ένα τεστ, και να πείτε στους γύρω σας ότι είστε αλκοολικοί, ναρκομανείς, καταθλιπτικοί ή οτιδήποτε αντίστοιχο. Δε θα τρέξουν να σε βοηθήσουν, όχι, το πιθανότερο είνα να σου πουν ότι είναι ιδέα σου. Βλέπετε, οι περισσότεροι άνρωθποι δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τέτοιες δυστυχίες, ακόμα και όταν αφορούν τον καλύτερό τους φίλο, ή τον εραστή τους.

Φωνάζεις βοήθεια, με όποιο τρόπο μπορείς εσύ, και οι απαντήσεις που παίρνεις κυμαίνονται από το 'γράψτους όλους' στο 'τι θα φάμε αύριο' -αλλιώς γνωστό και ως κουκουρούκου. Ο κόσμος δεν θέλει να ξέρει ότι δεν τα βγάζεις πέρα. Και εγώ το ίδιο θα έκανα στη θέση τους. Θυμάμαι μια φίλη που πέρναγε μια αντίστοιχη κατάσταση, και αλήθεια, ήθελα να τη βοηθήσω, αλλά δεν ήξερα τι να κάνω. Μου φαινόταν ότι ό,τι και να έκανα, δεν είχε κανένα νόημα. Ακόμα και αν μπορούσα να είμα 24 ώρες το 24ωρο μαζί της, αυτή πάλι θα ήταν χάλια... Με θύμωνε κιόλας, γιατί σκεφτόμουν ότι δεν εκτιμάει καν την προσπάθειά μου, να είμαι μαζί της 24 ώρες το 24ώρο -σχεδόν. Και φυσικά σκεφτόμουν ότι παραπονιέται πολύ, ότι είναι αδύναμος χαρακτήρας, ότι ομφαλοσκοπεί κλπ...

Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα τελικά. Το δυστύχημα είναι ότι όταν νιώθεις αβοήθητος, όταν νιώθεις ότι θα χαθείς, ότι αν σε αφήσουν ελεύθερο θα κάνεις την μεγαλύτερη τρέλα, πραγματικά δεν μπορεί κανένας να σε βοηθήσει. Ούτε ο ευατός σου. Νιώθεις όμως ότι θα ήθελες κάποιος να σε σταματήσει. Και ίσως να γίνεσαι ο πιο ενοχλητικός άνρθωπος στον κόσμο για όσους έχουν έστω και την ελάχιστη διάθεση να σε ακούσουν, Ακόμα χειρότερα, γίνεσαι κακός και είρων. Και τελικά είναι θέμα τύχης και ίσως ενός καλόυ γιατρού (δηλαδή επίσης τύχη), τι θα γίνει με τη ζωή σου.

Οταν είχα δει την ταινία Σώσε με, μου είχε φανεί pathetic, και ακόμα μου φαίνεται, ότι  μια γυναίκα ζητάει από κάποιον εραστή του απώτατου παρελθόντος να τη 'σώσει'. Μερικές φορές βέβαια, αυτό ακριβώς χρειάζεσαι, έστω για ένα βράδυ.Και αν αυτό το κάτι ή ο κάποιος δεν έρθει, πολεμάς, πολεμάς να φύγεις από εκεί...

3 σχόλια:

gogo είπε...

Μα τα λες τόσο σωστά ώρες ώρες... ΤΟΣΟΟΟΟ!

Ανώνυμος είπε...

σχεδον πονεσε...

switchblade_sister είπε...

@gogo: ευχαριστώ. πίκρα, αλλά είναι κάπως παρήγορο ότι κι άλλοι άνθρωποι νιώθουν έτσι μερικές φορές.

@ανώνυμος: pure απελπισία αγαπητέ ανώνυμε...