Παλιότερα, όταν έγραφα μέηλ στους φίλους μου και δε μου απαντούσαν, έκανα τη δύσκολη, και δεν του ξαναέστελνα και εγώ, μέχρι να απαντήσουν. Τώρα, δεν ξέρω τι συμβαίνει, ή η δική μου ζωή είναι πολύ βαρετή, ή απλά είμαι μακριά, αλλά έχω χάσει κάθε ίχνος αυτοσυγκράτησης. Απλά θέλω να μιλήσω με κάποιον παλιό καλό φίλο, δεν υπάρχει κανένας εδώ, οπότε ακόμα και αν δεν μου έχουν απαντήσει ακόμα στο προηγούμενο μέηλ, γράφω και άλλο. Κατευθείαν, χωρίς εισαγωγές, συνεχίζω, λες και έχει υπάρξει κάποιος διάλογος, ενώ στην ουσιά είναι ένας μονόλογος. Εγώ τα γράφω, εγώ τα διαβάζω, και μετά ξαναγράφω στον εαυτό μου πάλι, για να του πω τις εξελίξεις από την προηγούμενη φορά που τα είπαμε.
Τι σκέφτονται οι φίλοι μου για τα γράμματα αυτά δεν ξέρω, και απόδειξη του ότι μάλλον για τον ευατό μου τα γράφω, είναι ότι δε με νοιάζει. Συνεχίζω, χωρίς ερωτήσεις, χωρίς απαιτήσεις, χωρίς αναμονή απάντησης, να γράφω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου