Είδα διάφορα, πέρα από τους ανεκδιήγητους Mary and the Boy τα ουρλιαχτά της οποίας Mary θα με κυνηγούν στους χειρότερους ηχητικούς εφιάλτες μου, είδα τις γνωστές άγνωστες φάτσες των συναυλιών, Εξαρχείων και περιχώρων, με νερά και μπύρες στο χέρι και ένιωσα ότι είναι ωραίο και άσχημο ταυτόχρονα σε μια τόσο μεγάλη πόλη να βλέπεις τους ίδιους ανθρώπους να ανακυκλώνονται σε μουσικά events και περισσότερο απ'όλα μου άρεσαν οι Γάλλοι d.j.s Birdie Num Num. Για να είμαι ειλικρινής, από το όνομα με είχαν ήδη κερδίσει. Ατμοσφαιρική, βομβώδης και πάνω απ'όλα χορευτική μουσική σε ένα αποπνιχτικό καλοκαιρινό βράδυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου