Τις προάλλες κατέβαζα (ντροπή και άισχος) από το soulseek Huggy Bear και Bikini Kill γιατί είχα θυμηθεί το διπλό ep τους που είχε αγοράσει η φίλη μου η Ντένη και μου είχε γράψει σε κασσέτα η οποία στην πορεία χάθηκε αλλά είχε τραγούδια με εκπληκτικούς τίτλους όπως "Blow Dry Him Away" και "Resist Psychic Death" τα οποία χαράκτηκαν ανεξίτηλα στην κοριτσίστικη ψυχή μου. Άρχισα λοιπόν ψάχνω στο allmusic για την κίνηση των Riot Grrls (ναι, ξέρω, και εμένα μου φαινόταν πάντα λίγο αστείος ο όρος). Πέρα από το ότι μετά το ψάξιμο κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τελικά θα ήθελα να ήμουν έφηβη στην Olympia της Washington το 1990 και τότε ίσως να έπιανα καμιά ηλεκτρική κιθάρα ή να έγραφα σε κανενα fanzine (μπα, ούτε τότε μάλλον), έπεσα και πάνω σε ένα συγκρότημα και μια ιστορία που δεν γνώριζα. Όσοι ξέρετε την ιστορία, συγχωρείστε τη νεοφώτιστη.
Λοιπόν, το συγκρότημα λεγόταν The Gits, δεν ήταν Riott Grrls, απλώς κινούνταν στους ίδιους χώρους με συγκροτήματα όπως οι L7 και oι Babes in Toyland, στη μουσική σκηνή του Seattle. Βασικά έπαιζαν punk, όπως άλλωστε και τα περισσότερα αδελφά τους συγκροτήματα. Η τραγουδίστρια τους, η Mia Zapata θεωρούταν πολύ χαρισματική και ως τραγουδίστρια και ως perfomer. Κατέβασα τον ένα δίσκο που κυκλοφόρησαν και όντως η κοπέλα είχε τρομερή φωνή και ενέργεια. Τα τραγούδια των Gits έχουν μια εσωτερική δύναμη που οφείλεται κυρίως στην ερμηνεία της Zapata. Η τραγουδίστρια των Be Your Own Pet μου την θυμίζει λίγο. Το συγκρότημα έπαιρνε καλές κριτικές, έπαιζε πολλά live και είχε αρκετούς οπαδούς. Ήταν έτοιμοι να γίνουν διάσημοι, όταν η Zapata πέθανε. Ένα βράδυ του 1993, όπως γύρνουσε σπίτι της, βιάστηκε και δολοφονήθηκε. Απ'ότι διάβασα, το έγκλημα είχε μείνει ανεξιχνίαστο και μόλις το 2004, χάρη στις εξελίξεις στην επιστήμη της ιατροδικαστικής, βρέθηκε και καταδικάστηκε ο δολοφόνος της.
Προσπαθώ να σκεφτώ πως θα αντιμετώπιζε αυτή το ζήτημα αν είχε επιβιώσει της επίθεσης, ή πως θα ήθελε να τη μνημονεύουν τώρα. Σίγουρα δεν θα της άρεσε κάτι δακρύβρεχτο. Καθόλου punk αυτό. Και πολύ πιθανόν να μην της άρεσε να την θυμούνται εξ αφορμής αυτού του γεγονότος, όπως κάνω εγώ τώρα.
Είναι όμως ένα απελπιστικό γεγονός και στέκεται απέναντι μου και με κοιτάζει. Δεν θέλω απλώς να κλείσω τα μάτια. Ζήτω η Zapata λοιπόν και ζήτω όλα τα κορίτσια που παίζουν rock 'n' roll και όλα τα κορίτσια που γυρίζουν το βράδυ σπίτι τους και όλα τα κορίτσια που συνεχίζουν να ζουν, ό,τι κι αν συμβεί.
Λοιπόν, το συγκρότημα λεγόταν The Gits, δεν ήταν Riott Grrls, απλώς κινούνταν στους ίδιους χώρους με συγκροτήματα όπως οι L7 και oι Babes in Toyland, στη μουσική σκηνή του Seattle. Βασικά έπαιζαν punk, όπως άλλωστε και τα περισσότερα αδελφά τους συγκροτήματα. Η τραγουδίστρια τους, η Mia Zapata θεωρούταν πολύ χαρισματική και ως τραγουδίστρια και ως perfomer. Κατέβασα τον ένα δίσκο που κυκλοφόρησαν και όντως η κοπέλα είχε τρομερή φωνή και ενέργεια. Τα τραγούδια των Gits έχουν μια εσωτερική δύναμη που οφείλεται κυρίως στην ερμηνεία της Zapata. Η τραγουδίστρια των Be Your Own Pet μου την θυμίζει λίγο. Το συγκρότημα έπαιρνε καλές κριτικές, έπαιζε πολλά live και είχε αρκετούς οπαδούς. Ήταν έτοιμοι να γίνουν διάσημοι, όταν η Zapata πέθανε. Ένα βράδυ του 1993, όπως γύρνουσε σπίτι της, βιάστηκε και δολοφονήθηκε. Απ'ότι διάβασα, το έγκλημα είχε μείνει ανεξιχνίαστο και μόλις το 2004, χάρη στις εξελίξεις στην επιστήμη της ιατροδικαστικής, βρέθηκε και καταδικάστηκε ο δολοφόνος της.
Προσπαθώ να σκεφτώ πως θα αντιμετώπιζε αυτή το ζήτημα αν είχε επιβιώσει της επίθεσης, ή πως θα ήθελε να τη μνημονεύουν τώρα. Σίγουρα δεν θα της άρεσε κάτι δακρύβρεχτο. Καθόλου punk αυτό. Και πολύ πιθανόν να μην της άρεσε να την θυμούνται εξ αφορμής αυτού του γεγονότος, όπως κάνω εγώ τώρα.
Είναι όμως ένα απελπιστικό γεγονός και στέκεται απέναντι μου και με κοιτάζει. Δεν θέλω απλώς να κλείσω τα μάτια. Ζήτω η Zapata λοιπόν και ζήτω όλα τα κορίτσια που παίζουν rock 'n' roll και όλα τα κορίτσια που γυρίζουν το βράδυ σπίτι τους και όλα τα κορίτσια που συνεχίζουν να ζουν, ό,τι κι αν συμβεί.
1 σχόλιο:
Μου θύμισες τις εκπομπές του Δασκαλόπουλου στα αθώα χρόνια του (πρώτου) Rock και του Ρόδον FM (ages ago it seems).
Ο Δ. έπαιζε Gits και είχε αναφέρει πολλές φορές την Zapata, δεν θυμάμαι αυτή την ιστορία όμως - παραδέχομαι ότι ως κοριτσάκι τότε με απασχολούσε περισσότερο ο Chris Cornell και ο Kurt Cobain.
Μπράβο που ανέσυρες την ιστορία και έγραψες αυτό το ποστ!
Δημοσίευση σχολίου