Όχι.
Παραδεχτείτε το. Δεν υπάρχει πραγματική φιλία μεταξύ ενός άντρα και μίας γυναίκας. Θα πίστευε κανείς ότι δεν υπάρχει λόγος να επεκταθώ στο θέμα, γιατί εννοείται. Όμως λόγω του ολοένα αυξανόμενα αριθμού ανθρώπων που έχουν το θράσος να δηλώνουν ότι είναι «απλά φίλοι» και να σε κοιτάνε σαν το πιο διεστραμμένο πλάσμα στον κόσμο επειδή τόλμησες να υποθέσεις ότι κάτι τρέχει μεταξύ τους, νομίζω ότι επιβάλλεται να προβώ μία ανάλυση του ζητήματος. Μερικοί άνθρωποι αντιδρούν, γιατί νομίζουν ότι αμφισβητώ την αγάπη που τρέφουν για τον φίλο τους. Όχι, δεν την αμφισβητώ καθόλου, το αντίθετο μάλιστα. Υποστηρίζω ότι αγαπάτε τόσο πολύ τον φίλο σας, που μάλλον θέλετε να τα φτιάξετε μαζί του.
Τι εννοώ με την πρόταση δεν υπάρχει πραγματική φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας;
Καταρχήν τι εννοώ με τη λέξη φιλία: Δεν εννοώ μια χαλαρή φιλική σχέση στα πλαίσια της δουλειάς, του σχολείου, της παρέας, της ωραίας, της ομάδας, της σερενάτας κλπ. Εννοώ φιλία σαν αυτή των Τριών Σωματοφυλάκων, «όλοι για έναν, ένας για όλους» και όλα τα σχετικά.
Κατά δεύτερον, τι εννοώ με το «πραγματική φιλία»: Πραγματική φιλία σημαίνει απλή και ειλικρινής φιλία. Σημαίνει ότι άλλος είναι πάντα ο σύμμαχός σου. Σημαίνει ότι τον εμπιστεύεσαι απόλυτα και ότι ξέρεις τι θέλει από σένα και τι θέλεις εσύ από αυτόν. Σημαίνει ότι μαζί είστε αληθινοί. Όπως όλοι ξέρουμε, όταν στην φιλία εμπλέκεται και το ερωτικό στοιχείο, μόνο απλή και ειλικρινής δεν είναι, αφού στο πίσω μέρος του μυαλού σας τρέχουν αμαρτωλές και βρώμικες σκέψεις.
Τώρα που εξηγήσαμε τι είναι η πραγματική φιλία, νομίζω ότι αβασάνιστα, και χωρίς περαιτέρω ανάλυση, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι: ΔΕΝ υπάρχει πραγματική φιλία μεταξύ ενός άντρα και μίας γυναίκας. Σταματήστε λοιπόν να κρύβεστε πίσω από το δάκτυλό σας. Και μην αρχίσετε να φωνάζετε και να τινάζετε τα χέρια σας δεξιά κι αριστερά με αγανάκτηση, κραυγάζοντας «Ο Γιαννάκης; Τον ήξερα από 5 χρονών, μαζί μεγαλώσαμε, είναι σαν αδελφός μου!!» ή «Η Μαιρούλα; Δεν είσαι με τα καλά σου, την βλέπω σαν άντρα». Προσέξτε τη χρήση του σαν και στις δύο προτάσεις.
Μια βασική σημείωση: Ακόμα και αν ο μόνο ένας από τους δύο βλέπει τον άλλον ερωτικά, η φιλία δεν θεωρείται πραγματική. Για την ακρίβεια, είναι το χειρότερο είδος ψευτό-φιλίας, το είδος στο οποίο είναι εκδηλώνεται σε όλο της το μεγαλείο η υποκρισία και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ντροπή σας ρε! Αυτός που γουστάρει τον άλλον κάνει υπομονή, την καρδιά του πέτρα και περιμένει από το «φίλο» του:
1. Πότε θα μεθύσει μήπως και του κάτσει.
2. Πότε θα βαρεθεί να είναι μόνος του μήπως και του κάτσει.
3. Πότε θα χωρίσει από την 13χρονη σχέση του μήπως και του κάτσει.
4. Πότε επιτέλους θα πεθάνουν επιτέλους ο σύζυγος και τα παιδιά του μήπως και του κάτσει.
Σε μερικές προχωρημένες καταστάσεις, το θύμα έχει χάσει κάθε ελπίδα ότι ο άλλος θα του κάτσει, αλλά δεν έχει το θάρρος να ψάξει να βρει μια πραγματική σχέση. Άτιμο πράγμα η συνήθεια. Αυτός που τον γουστάρει ο άλλος, φυσικά και το ξέρει πάντα, και το κέρδος του από την όλη υπόθεση είναι:
1. Έχει κάποιον στον οποίο μπορεί να κλαφτεί οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας και της νύχτας.
2. Έχει κάποιον που συμφωνεί μαζί του και τον ενθαρρύνει συνέχεια.
3. Έχει κάποιον που του ανεβάζει το ηθικό του και τον κάνει να νιώθει ωραίος, έξυπνος και επιθυμητός.
4. Έχει πάντα μια καβάντζα.
Είναι και οι δύο άξιοι της μοίρας τους. Ελπίζω κάποιο τέτοιο κακόμοιρο πλάσμα να διαβάσει αυτό το κείμενο και να ξυπνήσει.
Επειδή όμως είμαι ανοιχτόμυαλος άνθρωπος, και ένας δίκαιος κριτής των στραβών της κοινωνίας, θα παραδεχτώ ότι υπάρχουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Δηλαδή, μπορεί να υπάρξει μια πραγματική φιλία μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας, αν και μόνο αν:
1. Είναι και οι δύο δεσμευμένοι και ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ερωτευμένοι με το έτερόν τους ήμισυ. Και πάλι παίζεται, αλλά τέλος πάντων.
2. Είναι και οι δύο κακάσχημοι. Θα μου πείτε: αν είναι και οι δυο κακάσχημοι, τότε μπορεί να γουστάρουν ο ένας τον άλλον. Όχι, είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι οι άσχημοι πάντα γουστάρουν τους ωραίους. Και όσο πιο άσχημοι είναι, τόσο πιο ωραίοι είναι αυτοί που γουστάρουν.
3. Υπήρξαν στο παρελθόν ζευγάρι. Ναι, δεν υπάρχει τίποτα που να εξαφανίζει κάθε ίχνος ερωτισμού καλύτερα από μια αποτυχημένη σχέση, ή έναν διαλυμένο γάμο.
Αυτά λοιπόν. Και μια τελευταία υποσημείωση: όχι παιδιά, δεν πειράζει που δεν είστε πραγματικοί φίλοι. Ο ερωτισμός είναι μέσα στη ζωή. Και είναι ωραίο να υπάρχει σε όλες μας τις σχέσεις. Αλλά μη μας τρελαίνετε με ηρωϊκές δηλώσεις αγνής παρθένας αφοσίωσης.
Παραδεχτείτε το. Δεν υπάρχει πραγματική φιλία μεταξύ ενός άντρα και μίας γυναίκας. Θα πίστευε κανείς ότι δεν υπάρχει λόγος να επεκταθώ στο θέμα, γιατί εννοείται. Όμως λόγω του ολοένα αυξανόμενα αριθμού ανθρώπων που έχουν το θράσος να δηλώνουν ότι είναι «απλά φίλοι» και να σε κοιτάνε σαν το πιο διεστραμμένο πλάσμα στον κόσμο επειδή τόλμησες να υποθέσεις ότι κάτι τρέχει μεταξύ τους, νομίζω ότι επιβάλλεται να προβώ μία ανάλυση του ζητήματος. Μερικοί άνθρωποι αντιδρούν, γιατί νομίζουν ότι αμφισβητώ την αγάπη που τρέφουν για τον φίλο τους. Όχι, δεν την αμφισβητώ καθόλου, το αντίθετο μάλιστα. Υποστηρίζω ότι αγαπάτε τόσο πολύ τον φίλο σας, που μάλλον θέλετε να τα φτιάξετε μαζί του.
Τι εννοώ με την πρόταση δεν υπάρχει πραγματική φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας;
Καταρχήν τι εννοώ με τη λέξη φιλία: Δεν εννοώ μια χαλαρή φιλική σχέση στα πλαίσια της δουλειάς, του σχολείου, της παρέας, της ωραίας, της ομάδας, της σερενάτας κλπ. Εννοώ φιλία σαν αυτή των Τριών Σωματοφυλάκων, «όλοι για έναν, ένας για όλους» και όλα τα σχετικά.
Κατά δεύτερον, τι εννοώ με το «πραγματική φιλία»: Πραγματική φιλία σημαίνει απλή και ειλικρινής φιλία. Σημαίνει ότι άλλος είναι πάντα ο σύμμαχός σου. Σημαίνει ότι τον εμπιστεύεσαι απόλυτα και ότι ξέρεις τι θέλει από σένα και τι θέλεις εσύ από αυτόν. Σημαίνει ότι μαζί είστε αληθινοί. Όπως όλοι ξέρουμε, όταν στην φιλία εμπλέκεται και το ερωτικό στοιχείο, μόνο απλή και ειλικρινής δεν είναι, αφού στο πίσω μέρος του μυαλού σας τρέχουν αμαρτωλές και βρώμικες σκέψεις.
Τώρα που εξηγήσαμε τι είναι η πραγματική φιλία, νομίζω ότι αβασάνιστα, και χωρίς περαιτέρω ανάλυση, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι: ΔΕΝ υπάρχει πραγματική φιλία μεταξύ ενός άντρα και μίας γυναίκας. Σταματήστε λοιπόν να κρύβεστε πίσω από το δάκτυλό σας. Και μην αρχίσετε να φωνάζετε και να τινάζετε τα χέρια σας δεξιά κι αριστερά με αγανάκτηση, κραυγάζοντας «Ο Γιαννάκης; Τον ήξερα από 5 χρονών, μαζί μεγαλώσαμε, είναι σαν αδελφός μου!!» ή «Η Μαιρούλα; Δεν είσαι με τα καλά σου, την βλέπω σαν άντρα». Προσέξτε τη χρήση του σαν και στις δύο προτάσεις.
Μια βασική σημείωση: Ακόμα και αν ο μόνο ένας από τους δύο βλέπει τον άλλον ερωτικά, η φιλία δεν θεωρείται πραγματική. Για την ακρίβεια, είναι το χειρότερο είδος ψευτό-φιλίας, το είδος στο οποίο είναι εκδηλώνεται σε όλο της το μεγαλείο η υποκρισία και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ντροπή σας ρε! Αυτός που γουστάρει τον άλλον κάνει υπομονή, την καρδιά του πέτρα και περιμένει από το «φίλο» του:
1. Πότε θα μεθύσει μήπως και του κάτσει.
2. Πότε θα βαρεθεί να είναι μόνος του μήπως και του κάτσει.
3. Πότε θα χωρίσει από την 13χρονη σχέση του μήπως και του κάτσει.
4. Πότε επιτέλους θα πεθάνουν επιτέλους ο σύζυγος και τα παιδιά του μήπως και του κάτσει.
Σε μερικές προχωρημένες καταστάσεις, το θύμα έχει χάσει κάθε ελπίδα ότι ο άλλος θα του κάτσει, αλλά δεν έχει το θάρρος να ψάξει να βρει μια πραγματική σχέση. Άτιμο πράγμα η συνήθεια. Αυτός που τον γουστάρει ο άλλος, φυσικά και το ξέρει πάντα, και το κέρδος του από την όλη υπόθεση είναι:
1. Έχει κάποιον στον οποίο μπορεί να κλαφτεί οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας και της νύχτας.
2. Έχει κάποιον που συμφωνεί μαζί του και τον ενθαρρύνει συνέχεια.
3. Έχει κάποιον που του ανεβάζει το ηθικό του και τον κάνει να νιώθει ωραίος, έξυπνος και επιθυμητός.
4. Έχει πάντα μια καβάντζα.
Είναι και οι δύο άξιοι της μοίρας τους. Ελπίζω κάποιο τέτοιο κακόμοιρο πλάσμα να διαβάσει αυτό το κείμενο και να ξυπνήσει.
Επειδή όμως είμαι ανοιχτόμυαλος άνθρωπος, και ένας δίκαιος κριτής των στραβών της κοινωνίας, θα παραδεχτώ ότι υπάρχουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Δηλαδή, μπορεί να υπάρξει μια πραγματική φιλία μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας, αν και μόνο αν:
1. Είναι και οι δύο δεσμευμένοι και ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ερωτευμένοι με το έτερόν τους ήμισυ. Και πάλι παίζεται, αλλά τέλος πάντων.
2. Είναι και οι δύο κακάσχημοι. Θα μου πείτε: αν είναι και οι δυο κακάσχημοι, τότε μπορεί να γουστάρουν ο ένας τον άλλον. Όχι, είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι οι άσχημοι πάντα γουστάρουν τους ωραίους. Και όσο πιο άσχημοι είναι, τόσο πιο ωραίοι είναι αυτοί που γουστάρουν.
3. Υπήρξαν στο παρελθόν ζευγάρι. Ναι, δεν υπάρχει τίποτα που να εξαφανίζει κάθε ίχνος ερωτισμού καλύτερα από μια αποτυχημένη σχέση, ή έναν διαλυμένο γάμο.
Αυτά λοιπόν. Και μια τελευταία υποσημείωση: όχι παιδιά, δεν πειράζει που δεν είστε πραγματικοί φίλοι. Ο ερωτισμός είναι μέσα στη ζωή. Και είναι ωραίο να υπάρχει σε όλες μας τις σχέσεις. Αλλά μη μας τρελαίνετε με ηρωϊκές δηλώσεις αγνής παρθένας αφοσίωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου