Τα καλοκαιρινά διλήμματα

Summertime and the living is easy σου λέει ο άλλος. Στην πραγματικότητα, βασανιστικά, βαθύτατα υπαρξιακά διλήμματα μας ταλανίζουν κάθε καλοκαίρι. Ιδού τα βασικότερα, χωρίς αξιολογική κατάταξη:

• Να βάλω τον κλιματισμό και να δροσιστώ πραγματικά, ή να ακούσω την οικολογική μου συνείδηση και να βάλω τον ανεμιστήρα προσποιούμενη ότι δεν ζεσταίνομαι;

• Να ακούσω Πετρίδη ή να κοιμηθώ; Βλάσφημο το δίλημμα…

• Να πάρω γρήγορο ή συμβατικό πλοίο; Αυτό θα μπορούσε να είναι και αυτό που λέμε ρητορικό ερώτημα, μιας και σύμφωνα με τον νόμο της προς τα κάτω ισοπέδωσης, τα γρήγορα γίνονται όλο και πιο αργά, χαλάνε, αργούν και είναι απίστευτα στριμωγμένα. Που θα πάει, σε λίγο θα είναι εντελώς ίδια με τα συμβατικά –εκτός από την τιμή τους φυσικά. Οπότε ό,τι και να πάρεις, χάλια θα είναι. Μάλλον το θέμα είναι αν θέλεις να χτυπήσει το αεράκι στο κατάστρωμα ή όχι…

• Να πάω σε ξερονήσι ή σε νησί με πράσινο; By the way και όχι επειδή είμαι από τις Κυκλάδες, αλλά γιατί το πράσινο θεωρείται αξιωματικά πιο όμορφο από την ξεραΐλα; Όχι, πείτε μου, γιατί;; Ποιος είπε πρώτος ότι τα δέντρα είναι πιο ωραία από τα βράχια και τον πιστέψανε όλοι;

• Να πάρω μπύρα ή να συνεχίσω με καφέ; Το δίλημμα αυτό πάντα εμφανίζεται γύρω στις 8 το απόγευμα. Καλά, σε κάποιους εμφανίζεται και από τις 12 το μεσημέρι και φυσικά κάποιοι δεν μπαίνουν καν στο δίλημμα και ξυπνάνε με μια ωραιότατη μπύρα, δεν τίθεται θέμα.

• Να βουτήξω στη θάλασσα κάνοντας έτσι το κολυμβητικό μου καθήκον ή να κάτσω κι άλλο ξαπλωμένη στην αμμουδιά όπως προστάζει η φυσική ροπή μου στην αδράνεια;

• Να πάρω cd μαζί μου ή να αφεθώ στις ωραίες, γραφικές επιλογές του τοπικού ραδιοφώνου; Οι οποίες εντάξει, μπορεί καμιά φορά να σε εκπλήξουν ευχάριστα, παίζοντας ας πούμε το «Κιθαρίστας ή Ντράμερ» και βυθίζοντας σε έτσι σε ένα άλλο από τα άλυτα διλήμματα της ζωής σου…