Τι γίνεται στο μεταξύ; Μετά το πριν και πριν το μετά; Περιμένεις να αρχίσει η καινούρια σου ζωή και όλα είναι μετέωρα. Για κάποιο λόγο ζεις την ημέρα σου αποσπασματικά, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα με αρχή και τέλος. Βρίσκεσαι σε ένα αέναο ενδιάμεσο που σε παραλύει.
The suspense is killing me. Αλλά όχι ακριβώς. Γιατί ακόμα και το suspense έχει μείνει ακίνητο, ένας πίνακας στον τοίχο που δεν προσέχεις πια. Η ζωή σου έχει μεταβληθεί σε αίθουσα αναμονής με εσένα καθισμένο ήσυχα να κοιτάς το ρολόι. Να φύγω; Όχι ακόμα. Να πάω μια βόλτα, ή θα χάσω το τρένο; Νομίζω ότι θα έρθει όπου να είναι, αλλά δεν είμαι σίγουρη. Δεν είμαι καν σίγουρη αν θέλω να ανέβω. Αλλά μέχρι να έρθει, δεν μπορώ να ξέρω. Τι μπορείς να κάνεις σε μια αίθουσα αναμονής;
Μόνο να αναβάλλεις. Όλα θα γίνουν μετά. Μόλις ξεκινήσει η καινούρια σου ζωή, θα τα κάνεις όλα. Αλλά όχι τώρα. Τώρα περιμένεις.
5 σχόλια:
Θα το τυπώσω, θα το βγάλω 8.000 φωτοτυπίες και θα ντύσω όλο το σπίτι με αυτό το ποστ ρε σίστερ, ποτέ δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα!!!!
Το ήξερα ότι θα με καταλάβαινες!
Εχει ένα απόσπασμα ο Καφκα στην Δίκη για εναν τυπο που περιμενε εξω απο μια πορτα.
Κατσε μηπως στο βρω.
http://www.peri-grafis.com/ergo.php?id=501
Δυστυχώς η μετάφραση ειναι του 67
Καταπληκτικό Lex. Ειδικά στο τέλος, που ο φύλακας λέει ότι 'αυτή η πόρτα φτιάχτηκε για σένα'. Πρέπει μάλλον να ξαναδιαβάσω τη Δίκη.
Δημοσίευση σχολίου