Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 18, 2006

Πόρκα Μιζέρια

Γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι συνέχεια τόσο μίζεροι; Και γιατί πρέπει να περιφέρουν τη μιζέρια τους;
Κάθονται με στραβωμένα μούτρα στη γωνία και έχουν συνέχεια πονοκέφαλο, αϋπνίες, γκρίνια, πονόκοιλο, ζαλάδες, αδιαθεσία, στενοχώρια, βαρεμάρα, ημικρανίες, μουροχαβλίαση.
Δεν τους αρέσει το μαγαζί που πήγατε, θα ήθελαν να είναι σε ένα άλλο. Αν πάτε στο άλλο, έπρεπε τελικά να είχατε μείνει στο προηγούμενο. Ό,τι και να έχουν κάνει, θα ήταν καλύτερο να είχαν κάνει κάτι άλλο. Αυτό που κάνουν τώρα -που δεν τους αρέσει- το κάνουν επειδή κάποιος άλλους τους το ζήτησε/ τους έπεισε/ τους παρέσυρε / τους μπέρδεψε.
Οι άλλοι περνάνε πάντα καλύτερα από αυτούς. Θα ήθελαν να γνωρίσουν αυτή την ωραία παρέα που περνάει τόσο καλά. Θα ήθελαν να είναι αυτή η παρέα. Να είναι κάποιοι άλλοι, κάπου αλλού. Στη χώρα που όλοι περνάνε τέλεια.
Γιατί όμως, όπου και να πάνε, όλα είναι τόσο χάλια; Γιατί υποφέρουν πάντα από διάφορες ενοχλήσεις; Γιατί όλοι τους καταπιέζουν; Γιατί όλοι τους κουράζουν; Είναι θύματα παντού: στις σχέσεις τους, στη δουλειά τους, στις φιλίες τους, στην οικογένειά τους. Όλοι τους βασανίζουν αλύπητα. Και αυτοί είναι τόσο, μα τόσο καλοί.
Μέσα στην τόση καλοσύνη τους, βέβαια, έχουν ουσιαστικά θάψει όσους ξέρουν και δεν ξέρουν. Από τη μάνα τους, μέχρι τον γκόμενό τους, τη ξαδέλφη της φίλης τους, τον λογιστή τους και τον μπακάλη της γειτονιάς τους. Όλοι αυτοί είναι κακοί, αγνώμονες άνθρωποι.
Πάνω που τους λυπάσαι, αναλογίζεσαι με τρόμο, τι θα λένε για σένα πίσω από την πλάτη σου. Το κάθε σχόλιό σου, το κάθε βλέμμα σου, είναι απλώς ένας τρόπος να τους υποτιμήσεις, να τους υποσκάψεις, να βάλεις το λιθαράκι σου στο τοίχος της δυστυχίας τους.
Καταλαβαίνεις ότι για τους μίζερους, πάντα φταίει κάποιος άλλος, και αυτός ο άλλος είσαι και εσύ. Ότι δεν είναι θύματα, αλλά ύπουλοι θύτες. Ότι είναι δεξιοτέχνες της ενοχής.
Και τότε αρχίζεις να τρέχεις μακριά και δεν ξανακοιτάς ποτέ πίσω σου.

7 σχόλια:

VROXOPOIOS είπε...

όλοι έχουν ανάγκη απο ένα άλλοθι..

Unknown είπε...

Γειά σου Βροχοποιέ! Ναι, όλοι έχουν ανάγκη από ένα άλλοθι, αλλά το να χρησιμοποιείς άλλους ανθρώπους ως άλλοθι -συνέχεια- είναι πολύ χάλια...

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω, δεν ξέρω,

πάντως το ανικανοποίητο είναι σημείο των καιρών μας. Και γι αυτό είμαι σίγουρη!

Πάντα υπήρχαν ανικανοποίητοι και αυτό κάνει τους ανθρώπους να προοδεύουν. Να ψάχνουν για το καλύτερο.

Το να είναι όμως νεύρωση και ψύχωση αυτή η κατάσταση δεν είναι λογικό. Και πιστεύω ότι είναι ότι γενικά στη ζωή μας έχουμε μεγαλώσει με την λογική της κατανάλωσης.

- "Πάρε αυτό το προϊόν, το έχουμε φτηνότερο και καλύτερο από το δίπλα μαγαζί"

Και φυσικά σε πείθουν και μπορεί και να είναι αλήθεια. Κυρίως γιατί μαθαίνουμε πλέον για όλα τα "μαγαζιά".

Αλλά δεν μπορείς να το διαπιστώσεις, και έχεις συνεχώς την εντύπωση ό,τι είσαι ριγμένος.

Από την άλλη δεν μπορείς, δεν είναι στην φύση μας να μην επιδιώκουμε το καλύτερο.

Είναι δύσκολη κατάσταση. Θέλει πολλή ενέργεια και προσπάθεια να βρείς την χρυσή τομή.

Τελος πάντων, ήταν σχόλιο για το ανικανοποίητο και όχι τόσο για τους μίζερους και κακούς ανθρώπους όπως καταλήγεις στο τέλος :ο)

Unknown είπε...

Αγαπητή Μαρία, θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω ότι το ανικανοποίητο είναι φαινόμενο των καιρών μας. Πιστεύω ότι ίδιον του ανθρώπου και πολλές φορές είναι και καλό, γιατί μας ωθεί να ψαχνόμαστε και να μη βολευόμαστε. Απλώς μερικές φορές μπορεί να γίνει βραχνάς, αν δεν το ελέγξεις -όπως λες και εσύ.
Επίσης, δεν καταλήγω πουθενά σε κακούς ανθρώπους...Αυτό που λέω είναι ότι ο τύπος του μίζερου που περιγράφω βλέπει συνέχεια κακούς ανθρώπους γύρω του.

Ανώνυμος είπε...

Ν' αγιάσει το στόμα σου!!! Μπράβο σου κοπέλα μου ... Δυστυχώς είσαι τόσο σωστή όταν λες ότι το φαινόμενο παρατηρείται κυρίως στις κοπέλες (28+ θα συμπληρωνα) ...

Πρέπει να περνάτε μεγάλο λούκι ...

Δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι να είναι κανείς παντελώς ανευχάριστος ... υποθέτω ολίγον τι φυτό ... 0 αντίδραση σε ερεθίσματα ... Ελπίζω να μη μάθω ποτέ ...

Unknown είπε...

Σπύρο, χρονια και ζαμάνια! Χαίπομαι που με νιώθεις!
Ποιός σου είπε όμως ότι εγώ είμαι πάνω από 28; ;)

Ανώνυμος είπε...

Ναι .. και χρόνια και ζαμάνια ... prolonged vacations uc ... AMSTERDAM rules!!!

Φυσικά και δεν αναφερόμουν σε εσένα μιλώντας για τις μίζερες 28άρες plus ... χαζούλα ...

By the way μου άρεσε πολύ και η περιπέτειά σου με τον γέρο που ήθελε παρέα στη Βικτώρια ... πολύ spooky αλλά και λυπηρό ταυτόχρονα ... anyway, συμβαίνουν αυτά και στις καλύτερες οικογένειες ...